Ο πανικός έχει φύγει πια από τη ζωή μου. Η ανορεξία , η δύσπνοια , η ταχυπαλμία(καλά όχι τελείως η ταχυπαλμία), έχουν φύγει . Νιώθω ελεύθερη να κάνω ότι θέλω.
Πηγαίνω σε μέρη με πολύ κόσμο άνετα, χρησιμοποιώ με ύφος επαγγελματία λεωφορείο για τις μετακινήσεις μου, και όταν πίνω τον καφέ μου σε μαγαζί χαλαρώνω. Δεν υπάρχει τίποτα πια στις αντιδράσεις μου που να θυμήζει τί περνούσα μέχρι πέρσι.
Με αυτήν την άνεση πηγα σε μια φίλη για καφέ. Δεν ήταν καλά. Αναγνώρισα κάτι στο βλέμμα της. Μου είπε για μια κρίση πανικού που έπαθε πριν λίγες μέρες.
Δεν είμαι ειδικός αλλά τα σημάδια είναι όλα εκεί.
Ενώ μου τα ανέφερε με λεπτομέρειες (εγώ δεν μπορούσα τότε), είδα πολύ καθαρά την άρνησή της να συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Αν και αρκετά ψαγμένη στα θέματα ψυχολογίας δεν μπορεί να δει τον διαχωρισμό ανάμεσα ψυχολογίας κ(συναισθημάτων) και ψυχιατρικής (σωματικής ασθένειας).
Φυσικά δεν την πίεσα ούτε έκανα καμμιά νύξη στο θέμα. Απλά την άκουσα προσεκτικά και της συμπαραστάθηκα . Από πείρα βλέπω οτι δεν είναι έτοιμη.
Την είδα πάλι σήμερα..Μέσα σε μια βδομάδα κατάφερε να τρομάζει με οτιδήποτε. Το έχει συνέχεια στο μυαλό της και φυσικά το προκαλεί να συμβεί.
Η αδελφή της την προτρέπει να κάνει εξετάσεις.
Φυσικά και δεν είπα τη γνώμη μου. Ξέρω καλά πως όποιο κι αν είναι το σωματικό σύμπτωμα , όταν φοβάσαι να μπεις σε καφετέρια ή οπουδήποτε με κόσμο, τότε είναι ψυχιατρική η ασθένεια.
Σε μια δυο μέρες θα της μιλήσω και θα είμαι μαζί της σε ότι αποφασίσει.
Όμως δεν μπορώ να μη σκεφτώ κάτι. Γυρνάει στο μυαλό μου και με βασανίζει από την πρώτη συζήτηση που είχα μαζί της.
Πως γίνεται αυτή η άρνηση να υπάρχει σε όλους;
Από τις περιπτώσεις που έχω δει μόνο εγώ δεν ήμουν αρνητική στο θέμα. Το οικονομικό με κόλλαγε μόνο, αφού στο νοσοκομείο μου έκλειναν ραντεβού μετά από δύο!!! μήνες , στο Ι.ΚΑ μετά από ένα μήνα όπου και ο γιατρός δεν ήρθε ποτέ!!!. Μάλλον μετά από 45 λεπτά που περίμενα παρακάλεσα την ρεσεψιόν να μη μου πει ποτέ ποιός είναι (σε περίπτωση που ερχόταν μέχρι ναφύγω) γιατί θα τον χτύπαγα…
Έτσι η νουνά μου στα 28 μου μου έκανε δώρο την πρώτη μου επίσκεψη στον ψυχίατρο. Κι όλα πήγαν καλά. Αυτά όμως για μένα…
Για τους υπόλοιπους που ξέρω βλέπω μια άρνηση για την πρώτη επίσκεψη σε ψυχίατρο που θυμίζει κάτι από το μεσαίωνα και τo κυνήγι των μαγισσών.
Καλά δεν υπάρχει πυρρά αλλά αν υπήρχε ίσως …
Κάτι πρέπει να γίνει με αυτό το θεματάκι. Για πολλές ασθένειες (ψυχιατρικές) φταίει μια τόοοοσο δα μικρή ορμόνη η οποία ρυθμίζεται με μια τόοοσο δα μικρή συνταγή.
Είναι κρίμα να χάνουμε τα καλύτερα στη ζωή από λάθος πρότυπα και από φόβο. Είναι τόσα πολλά που έχουμε να αντιμετωπίσουμε που χρειαζόμαστε τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Δεν χρειάζεται βέβαια να πηγαίνουμε σε ψυχίατρο με κλειστά τα μάτια… Αν κάτι δεν μας αρέσει πάμε και αλλού για δευτερη γνώμη. Έτσι κι αλλιώς ναρκωτικά θα δώσει ο ψυχίατρος και θα ρυθμίζει την δόση . Ας είναι κάποιος που βλέπουμε και κάτι καλό.
Και ξέρετε κάτι ακόμα;
Ο φόβος απέναντι στους ψυχιάτρους και στις ψυχιατρικές ασθένειες είναι ένα είδος ρατσισμού και τον ρατσισμό τον σιχαίνομαι …
everything 
QueenElisabeth said,
11 Ιανουαρίου, 2008 στις 11:24 μμ
Μέσα στο 2007, μια φίλη μου με είχε συμβουλέψει να συμβουλευτώ έναν ειδικό αν συνέχιζα να σωματοποιώ τα συναισθήματά μου και να παθαίνω νευρική δύσπνοια. Αυτό δεν έχει συμβεί από τότε, οπότε δεν πήγα. Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα αν έπρεπε να πάω…
dolphin said,
13 Ιανουαρίου, 2008 στις 11:41 πμ
δύσκολες καταστάσεις… δεν μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο…
dimitra said,
2 Απριλίου, 2011 στις 8:05 πμ
tha hthela poly na se gnwrisw ayta poy les einai san milas gia mena . na sai kala
lisadel said,
14 Ιανουαρίου, 2008 στις 8:54 πμ
dolphin :
κι ούτε χρειάζεται να σου συμβεί . Να΄σαι πάντα καλά
lisadel said,
14 Ιανουαρίου, 2008 στις 8:59 πμ
Queen Elisabeth :
Μην ανησυχείς καλή μου. Είμαστε τυχεροί που έχουμε την ιδιότητα να γιατρευόμαστε μόνοι μας.
Αν κάποτε χρειαστείς βοήθεια επαγγελματική τότε θα σου φανεί πολύ φυσιολογικό να την ζητήσεις. Όσο για την άρνηση που ενδεχομένως μπορεί να έχεις και πάλι , πόσοι από μας δεν έχουμε άρνηση στο να είμαστε ευτυχισμένοι που είναι και πιο σημαντικό…Μην ξεχνάς οτι η άρνηση για επίσκεψη κάπου μπορεί να είναι και αυτοπεποίθηση που δεν είναι καθόλου κακό όταν μας βγαίνει
agorafoviagr said,
14 Ιανουαρίου, 2008 στις 8:08 μμ
Χαίρομαι φίλη μου lisadel που ξεπέρασες το πανικό!! Χαίρομαι που πλέον μπορείς να μετακινείσαι με ελευθερία και χωρίς το φόβο μιας επερχόμενης κρίσης πανικού. Σχετικά με τη φίλη σου, αλλά και πολλούς ανθρώπους που όταν ακούνε για κάτι που έχει να κάνει με την ψυχική τους υγεία, τηρούν μια στάση αρνητική, νομίζω ότι αυτό οφείλεται καταρχήν στο ότι, καλούνται να αντιμετωπίσουν κάτι που δε βλέπουν. Σε θέματα σωματικής υγείας, το πρόβλημα, η ασθένεια, αφήνει τα σημάδια της, τα οποία φαίνονται μέσα από τις ανάλογες εξετάσεις. Στην ψυχική υγεία όμως, η ασθένεια, δε μπορεί να φανεί μέσα από ανάλογες εξετάσεις. Δε μπορείς να δεις την αγοραφοβία σε μια ακτινογραφία για παράδειγμα. Έτσι δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι αυτό που έχεις είναι κάτι ψυχολογικό και όχι κάτι το οργανικό. Ένας άλλος παράγοντας που σωστά επισημαίνεις, είναι η εικόνα για τον ψυχολόγο και τον ψυχίατρο. Μια εικόνα που τόσο η έλλειψη ενημέρωσης όσο και η προκατάληψη, σε πολλούς είναι αποκρουστική και φοβική. Όμως και η τηλεόραση με ταινίες που παρουσιάζανε τους ψυχιάτρους με ένα ύφος περίεργο και ένα βλέμμα παράξενο συνέβαλε στην αρνητική εικόνα. Έτσι σήμερα πολλοί, είναι αυτοί που πονάνε, μέσα τους σιωπηλά και βασανίζονται ψυχολογικά χωρίς να ζητούν τη βοήθεια του ψυχολόγου ή του ψυχιάτρου. Εύχομαι να αλλάξει αυτή η κατάσταση γρήγορα για το καλό όλων μας.
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr
melomenos said,
15 Ιανουαρίου, 2008 στις 10:43 πμ
κι εγώ ποτέ δεν χρειάστηκε να ζητήσω βοήθεια από κάποιο ειδικό
άλλωστε όταν έχεις τόσες νεραϊδίτσες δίπλα σου γιατρεύουν τα πάντα με τα μαγικά τους!!! 😉
πάντως κι εμένα με εκνευρίζει όταν κάποιος χωρίς να δει ή δοκιμάσει κάτι αρνείται προκατελειμένος από φήμες!
καλή σου μέρα
lisadel said,
15 Ιανουαρίου, 2008 στις 1:25 μμ
agorafoviagr :
φίλε μου εσύ βοηθάς με την ιστοσελίδα σου να φύγουν αυτές οι προκαταλείψεις ως ένα μικρό μέρος.
Συνέχισε όσο μπορείς
lisadel said,
15 Ιανουαρίου, 2008 στις 1:32 μμ
μελομένε:
καλή σου μέρα ,
και όσο για ειδικούς …αχρείαστοι να είναι…
και κάτι άλλο ¨έφυγες ¨από το blogroll μου. σε επισκέπτομαι μόνο μέσω φίλων. Με την ευκαιρία της επίσκεψης θα τσεκάρω τη διεύθυνση. Αν μπορείς κοίτα κι εσύ στο blogroll μου και στείλε μην. αν κάτι πάει στραβά
trelofantasmeni said,
21 Ιανουαρίου, 2008 στις 11:21 πμ
Φαντάζομαι οτι όταν περνάς μία τόσο δύσκολη κατάσταση δεν μπορείς να δεις πάντα καθαρά και να πάρεις τις σωστές αποφάσεις όπως μία επίσκεψη σε έναν ειδικό για βοήθεια…τώρα σχετικά με τους ψυχολόγους και ψυχιάτρους…ναι υπάρχει προκατάληψη κανείς δεν θέλει να τους έχει ανάγκη …
lisadel said,
22 Ιανουαρίου, 2008 στις 9:46 πμ
η αλήθεια είναι οτι γενικά οι γιατροί αχρείαστοι να είναι. Τα λαϊκά ρητά είναι σωστά. Απο κει και πέρα όμως όταν υπάρχει ανάγκη όλοι πάμε σε έναν γιατρό. προκατάληψη υπάρχει για τους οδοντίατρους και τους ψυχολόγους- ψυχιατρους….
despinak said,
23 Ιανουαρίου, 2008 στις 12:44 μμ
Χαίρομαι που κατάφερες να το ξεπεράσεις. Και φυσικά δεν χρειάζεται να πω ότι ούτε εγώ συμφωνώ με την προκατάληψη σχετικά με τους ψυχολόγους.
Νά ‘σαι πάντα καλά.
Mariel said,
25 Ιανουαρίου, 2008 στις 4:51 μμ
Μια πολύ καλή μου φίλη αντιμετωπίζει κάποια τέτοια προβλήματα. Αγοραφοβία και κατάθλιψη. Σταδιακά είχε γίνει λίγο περίεργη , μετά πιο πολύ, μετά έγινε πολύ κυκλοθυμική σχεδόν δεν έβγαινε έξω από το σπίτι της. Τότε που άρχισαν όλα ήταν αρκετά μικρή όλοι οι φίλοι νομίζαμε πως είναι μια μορφή ιδιόμορφης εφηβείας αλλά μέχρι να βρει τελικά ένα επαγγελματία ικανό να τη βοηθήσει έπαθε κατάθλιψη. Τώρα σιγά σιγά όλα φτιάχνουν.. .
lisadel said,
26 Ιανουαρίου, 2008 στις 2:45 μμ
despinak ΄
σ΄ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ πάντα να ομορφαίνεις τη ζωή μας με τις δημιουργίες σου
lisadel said,
26 Ιανουαρίου, 2008 στις 2:47 μμ
mariel
καμμιά φορά τα πράγματα αργούν να πάρουν το δρόμο τους..όμως τελικά όλα πάνε καλά. Να προσέχεις τη φίλη σου και τον εαυτό σου
νατασα said,
4 Μαρτίου, 2008 στις 3:43 μμ
EΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΔΕΚΑΡΙΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΟ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΤΑΝ ΟΔΗΓΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΘΗ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ Η ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ.ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΤΕ ΟΣΟΙ ΕΙΧΑΤΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΡΙΣΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΝΙΚΗ said,
10 Ιανουαρίου, 2010 στις 2:05 πμ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΝΙΚΟΥΣ.ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΖΗΣΑ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΛΟΓΩ ΑΓΧΟΥΣ .ΣΗΜΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΕΧΩ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΤΟΝΟ ΑΓΧΟΣ.ΕΓΩ ΕΜΑΘΑ ΠΙΑ .ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΔΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.ΜΟΛΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΟ ΠΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΝΙΩΣΑ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ.ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ
ΘΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ !
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ? ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΡΩΤΗΣΕ ΜΕ .
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!
lisadel said,
6 Μαρτίου, 2008 στις 9:25 πμ
Οι κρίσεις πανικού επισκέπτονται τέσσερις στους δέκα ανθρώπους ΧΩΡΙΣ να αποτελούν ασθένεια. Είναι φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όπως και ο απλός φόβος.
Αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να παρατηρείς.
Τί ακριβώς νιώθεις; Πόσο κρατάει; Παράλληλα κάνε ένα τσεκ απ με ηρεμία γιατί μην ξεχνάς μπορεί μια απλή έλειψη σιδήρου ή φερετίνης ή ακόμα και μια μεταβολή του θυροειδή να προκαλέσει τέτοιου είδους αντιδράσεις.
Οι κρίσεις πανικού από μόνες τους δεν είναι ασθένεια.
Αν όμως πιάσεις τον εαυτό σου να αναβάλει κάτι από φόβο μην πάθεις κάτι , τότε είναι ένδειξη.
Αυτή η ένδειξη μεταφράζεται ως διαταραχή πανικού. ( υπάρχει και αγοραφοβία και κατάθλιψη και κάποιες ακόμα ασθένειες που θα χρειαστείς βοήθεια ειδικού για περισότερες συμβουλές.).
ΌΜΩΣ ότι και να είναι δες το σαν εμπειρία.
Το σώμα σου είναι ο καλύτερος φίλος που έχεις. Σε αγαπάει τόσο πολύ που σε προειδοποιεί για τα πάντα.
Έτσι αν είναι αυτή η προειδοποίηση για κάτι σωματικό θα το λύσεις εύκολα και γρήγορα.
Αν είναι για ψυχολογικό θα κατεβάσεις λίγο τους ρυθμούς και θα ασχοληθείς με τον εαυτό σου που ίσως έχεις ή είχες κάποτε παραμελήσει .
Και τέλος άν είναι ψυχιατρικό θα δεις αυτό που υπήρχε μέσα σου να βγαίνει στην επιφάνεια δείχνοντάς σου την δύναμη που έχεις.
Μην φοβάσαι…η ευαισθησία είναι προτέρημα όλα με τον καιρό θα ξεδιαλύνουν.
Καλή τύχη στην καινούρια σου αναζήτηση.
ΓΙ περισσότερες λεπτομέρειες επικοινώνησε ξανά.
dimitra said,
2 Απριλίου, 2011 στις 7:43 πμ
geia soy lisadel ayta poy les einai poly anakoyfisthka eidika gia kapoion poy zei to» problhma» tha hthela poly na mas peis akrivws pws to kseperases ,ti htan ayto poy se ekane na mhn skeftesai pleon toys panikoys .oloi poy zoyme mia tetoia katastash psaxnoyme na vroyme mesa mas ti ftaiei ,alla xreiazomaste kai thn empeiria twn allwn gia na syneidhtopoihsoyme oti einai kati poy ksepernietai. seyxaristw poly
dimitra
christina said,
8 Μαρτίου, 2008 στις 9:26 μμ
edo kai 6 xronia efxomai na xipniso mia mera kai na niotho kala..barethika na fobamai ..
lisadel said,
14 Μαρτίου, 2008 στις 12:45 μμ
μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω..ξέρω πως είναι, αλλά τόσος καιρός τί να πω..για να το αντέχεις είσαι πιο δυνατή από μένα. κουράγιο και να ξέρεις οτι η εναλλακτική πραγματικότητα έρχεται καιρός που οπισθοχωρεί
Πανος said,
18 Αυγούστου, 2008 στις 4:29 μμ
αχ !! τι να πω. αυτη η κατάρα με βασανίζει εδώ και 13 χρόνια.η ζωή μου έχει τελειώσει.
Elenh said,
11 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:30 πμ
Paidia geia sas, tha hthela na meirastw kai egw mazi sas to provlhma moy. Arxika tha hthela na pw se osous poy den exoyn perasei paromoia fash na eyxontai na mhn toys symvei pote giati o panikos aggizei ta oria ths trellas kyriolektika. Eixa symptvmata panikoy kai siga siga eksalifontai, etreksa se cyxiatro, se psyxologo pantoy, phra xapia gia poly mikro diastima alla tpt, h lysh einai mesa mas kai h dynamh mas, egw omws den stamathsa ekei, giati kati me etrwge, oso kai an kapoioi den to pisteyoyn h lysh einai STO THEO MAS, THN NHSTEIA KAI THN PROSEYXH….Ayta borei na akoygontai se kapoious anohta alla an den patheis den tha matheis… Mesa apo toys fovoys moy kai ton trello paniko moy eida oti boreis na ypomhneis polla kai na ftaseis sth lytrwsh!!!!! ksereis posa kerdizeis apo ayth thn katastash???? den boreis na to fadasteis, oi aretes erxodai, oles oi apadhseis dinontai siga siga, oi amfivolies feygoyn kai pragmatika ftaneis sthn LYTRWSH, filia se oloys na prosexetai kai na mhn fovaste tipota oyte ton eayto sas alla oyte kai to fovo!!!!!!
AMELI said,
26 Δεκεμβρίου, 2008 στις 11:57 πμ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΑΝΙΚΟΥ $ ΑΓΧΟΥΣ ΗΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ Κ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Κ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
lisadel said,
6 Φεβρουαρίου, 2009 στις 12:47 μμ
Αυτά που νιώθει είναι μια πραγματικότητα. Η επίσκεψη σε ειδικό είναι απαραίτητη. Από εκεί και πέρα χρειάζεται ηρεμία μέσα στην οικογένεια, όχι πολλές αναφορές στο θέμα, εκτός αν το επιθυμεί η ίδια, και κατανόηση. Τη στιγμή που υπάρχει κρίση είναι τόσο δυνατό αυτό πυ γίνεται στον οργανισμόπου δεν συγκρίνεται με τους χειρότερους εφιάλτες όλου του κόσμου. Γι αυτό τα αρνητικά σχόλια από εσάς που δεν το έχετε νιώσει (ευτυχώς) να λείπουν.Μπορείτε να βοηθήσετε αν ρωτάτε πως νιώθει κατά τη διάρκεια των κρίσεων.Έτσι ίσως τη βοηθήσετε να απομονώσει και να ξεχωρίσει αυτά που τις συμβαίνουν. Παράδειγμα μπορεί να αναφέρει δύσπνοια. μούδιασμα, πάγωμα, κάψιμο στην καρδιά, αναταραχές στο στομάχι, απώλεια αισθήσεων και άλλα πολλά.χρονομετρήστε τα συμπτώματα, και αναφέρετέ τις τους χρόνους χωρίς να την αγχώνετε, μήπως τη βοηθήσετε να βαλει μία τάξη σε αυτά που νιώθει.Όταν δεν υπάρχουν κρίσεις μή το συζητάτε και μην τις το θυμίζετε!! Αφήστε την ελεύθερη να κλάψει. ή να μη μιλάει ή οτιδήποτε άλλο θέλει.Μην αισθάνεστε τύψεις δεν βοηθάει ΠΟΥΘΕΝΑ.Απλά αν νομίζετε οτι κάτι που κάνατε την πλήγωσε μην το ξανακάνετε.Τόσο απλά.Σιγά σιγά ας ψάξει να βρεί κάτι που την ηρεμεί.Εμένα με βοηθούσε να διαβάζω μίκυ μάους και να αλλάξω δουλειά.Θέλει πολύ χρόνο γιαυτό υπομονή. Τώρα νιώθει τόσο φοβισμένη και αβοήθητη που δεν έχει αντοχές ούτε ειδήσεις ναακούσει. Συζητάτε μόνο καλά νέα μπροστά της και οτιδήποτε δυσάρεστο αφήστε το απλά να συμβαίνει. Δεν χρειάζεται να το συζητάμε κιόλας!!!Είναι μια δοκιμασία και τίποτα άλλο.Ηρεμήστε και αφήστε το να συνβεί.Πάρτε την ευκαιρία να ζήσετε και να εκτιμήσετε την ομορφιά της ζωής.
drinalda said,
15 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:02 μμ
ipofero apo kriseis panikou edo kai 12 xronia.i zoi mou oli elenxete apo auto.puthena dhen pigeno moni mou.eimai 30 xronon kai exo 2 paidia.den zo den anapneo den xairome.exo kanei psixoterapia gia ena xrono.tipota.o psixiatros mou sistise ta zoloft kai ta eperna kai ayta gia peripou 6 xronia.tipota.boithia.den ksero ti alo na kano.nioto moni.
anonymos said,
29 Μαρτίου, 2010 στις 2:39 μμ
8 μήνες τώρα κι εγώ τα ίδια..
νομίζω κάποιες φορές πως το ξεπερνάω αλλα τελικά οχι..
8 μήνες τώρα με αυτόν τον φόβο μην πάθω καποια κρίση..
:(((
dimitra said,
7 Δεκεμβρίου, 2010 στις 5:40 μμ
h istiria moy den diaferei poly apo thn dikh sas kai egw ypoferw apo kriseis panikoy edw kao 1,5 mhna peripoy .niwthw oti h zwh moy exei mhnei stasimh efyga apo thndoyleia moy giati den mporoysa na kykloforisw ekso monh moy kai epishs h metakinhseis moy me m.m m einai dyskolh kai polles fores akatwrthwth .tha hthela na moy pei kapoios poy to perase ti na kanw gia na to kseperasw poio eykola kai na ksanagyrisw sthn palia moy zwh (ligo poio dynath)paw se psyhologo kai kanw omoiopathhtikh.
μαντω said,
23 Μαρτίου, 2011 στις 7:57 μμ
εχω την κορη μου με κρισεις πανικου η ψυχιατρος τη φορτωνει με φαρμακα τελικα δεν ξερω τι να κανω ψαχνω να βρω ακρη εχω τρελαθει εντελως βοηθειαααααααααα μετα απο τοσους ιδιοτες σκεφτηκα το αιγηνιτιο ακομα δεν εκλεισα ραντεβου ειμαι σε απογνωση
νικολας said,
2 Φεβρουαρίου, 2013 στις 10:50 μμ
καλησπερα σε ολλους κρισεισ πανικου εχουν πολοι ανθροποι οπως και εγω μετα απο 8 χρονια μου ξανα συμβενει για μενα ειναι μια πολυ ασχειμη εμπειρια αλλα πηγα στον χυχιατρο και μου εδοσε αγογη με φαρμακα και ξερο πωσ θα το ξεπερασο λοιπον οταν εχουμε τετοια συμταματα παμε στο γιατρο παιδια και δεν το αφυνουμε να μας ταλεπορι γιατι δεν αξιζη να χανουμε χρονο απο τη ζωη μας γιατι η ζωη ειναι ωραια και μην ακουτε για εθισμο σε αυτα τα φαρμακα ειναι κουβεντες του αερα στο κατο κατο οταν ποναει η μεσημας δεν περνουμε φαρμακο το ιδιο πραγμα ειναι ακουστεμε που σας λεω λογο εμπειριας καλη επητιχυα σε ολλους μεσα απο την καρδιαμου.
vintage clothing stores in charlotte said,
27 Απριλίου, 2013 στις 8:00 πμ
Wow, marvelous blog format! How long have you been blogging for?
you made running a blog glance easy. The entire look of your site is wonderful, let alone the content material!